Nieuw leven
Blog
Door Mark Schippers
Kerkelijk werker Terptsjerke
Het was toch wel een treurig gezicht met Pasen. Door de grote oploop van toeristen aan de bloembolvelden, waren boeren genoodzaakt door de corona crisis de bloemen van hun bollen af te snijden. Er kwamen zoveel mensen op af dat het niet meer verantwoord was. De bloemen afsnijden. Zonde. Mensen komen kijken naar de bloemen, niet de bollen. Bloemen die het resultaat zijn van bollen die gestorven zijn in de grond en dan tot leven komen.
Tijdens onze verhuizing kwam ik ook een aantal zakjes met bloembollen tegen in een verhuisdoos. Ik denk dat ze al voor de tweede keer mee gegaan zijn in een verhuisdoos. Maar nu we eindelijk een tuin hebben heb ik ze er toch maar uit gehaald. Op de verpakking staat een hele beschrijving; niet te dicht op elkaar, niet te veel direct zonlicht. Maar verder… Het blijft voor mij toch een raadsel. Ik heb een bolletje in mijn hand waarop ik maar moet vertrouwen dat er iets moois uit komt. Maar de verpakking geeft mij in ieder geval geen aanmoediging mee: heb geduld, het komt goed.
Het is Pasen geweest. We hebben gevierd dat Jezus is opgestaan uit de dood. Ieder jaar staan we hier bij één dag in het jaar stil. God is dood. Nou ja, symbolisch dan. Het helpt ons er aan te herinneren dat de dag daarna er op volgt. Jezus die is opgestaan uit de dood.
Tijdens de Paaswake in de Terptsjerke klonk het verhaal van de Maria’s die bij het krieken van de dag op weg gaan naar het graf van Jezus. De eerste tekenen van het licht zijn al doorgebroken. Ogen vol verdriet ontmoeten een engel die tegen de twee vrouwen spreekt: ‘Maar hij is hier niet. Want hij is opgestaan uit de dood, zoals hij gezegd heeft.’
Het verhaal geeft te denken. Hebben de vrouwen de handleiding op de verpakking niet goed gelezen? Zouden zij de bloem en de bol met elkaar hebben verwart. Bloemen moet je niet onder de grond zoeken. Wat er hier gebeurd op deze Paasmorgen zet alles in een nieuw daglicht. Hier gebeurd wat niet in de handleiding staat; controle verlies, uitdaging én belofte. Zo begroeten christenen elkaar al eeuwenlang op de Paasmorgen: ‘de Heer is waarlijk opgestaan’.
‘There is a crack in everything, that’s how the light gets in.’
Nu mijn vraag aan jou: wat laat jij opstaan?
De Tsjechische priester Tomás Halík, een van de meest invloedrijke theologen van de Europees westerse samenleving, zegt dat de opstanding veel verder gaat dan alleen ‘het is echt gebeurd’. Als het verhaal van de opstanding niet verder gaat dan alleen een feitelijke constatering blijft geloof heel oppervlakkig. Dat zet mij in iedergeval aan het denken. Veel liberale theologen vertellen ons dat we de opstanding vooral niet te letterlijk moeten nemen. ‘Het is beeldspraak’. Halíkl zegt: natuurlijk wel. Wees niet dwaas of rationalistisch dat jij bepaalt wat er wel of niet kan. Geloven in de opstanding is geen doel op zich, maar voor Halík een bijkomstigheid. Het is het startpunt van waaruit het leven opnieuw gezien kan worden. Als Jezus inderdaad is opgestaan: wat zie jij dan opbloeien? Wat heb jij als een bloembol in de grond gestopt? Voor welke ambitie of verlangen ontstaat er nu ruimte? Of wat moet er bij jou groeien dat het tegenovergestelde is van ambitie? Misschien helpt deze periode van corona jou om na te denken over wat jij zou willen laten opstaan in jouw leven. Pasen is niet bedoeld alleen voor Christenen maar voor alle mensen. Misschien zou dat nog een goede toevoeging zijn op het bloembollenpakket. ‘Help ik wil er uit! Ik wil leven!’
We ontdekken van alles in deze tijden. Hoe je ego samenhangt met je prestaties. Hoe je merkt dat je meer twijfelt aan jezelf dan je dacht. Hoe de fysieke afstand tot anderen jou er zo bij bepaald dat je boven alles een sociaal wezen bent en dat er zonder contact maar weinig van je over blijft.
Een van mijn favoriete songteksten is van Leonard Cohen die het verhaal van Pasen samenvat in een prachtige regel: ‘There is a crack in everything, that’s how the light gets in.’ Het is waar: in elke bol moet een barst komen om de bloem te laten groeien.
Het verhaal van Pasen stelt ons de vraag: wat mag er bij jou breken om de bloem naar boven te laten komen?